Rozdział 10

Strasznie strasznie strasznie przepraszam że tak późno dodaję ten rozdział :C

---

Scarlett's P.O.V

(Bicie)
{flashback/powrót do przeszłości, wspomnienie}

Zobaczyłam Harry'ego, wchodzącego do pokoju zdejmując pasek. Co on robił? Zjawił się przede mną. Szybko zakryłam twarz, ale nie wychodziło mi to zbytnio. Harry chwycił moje ręce i związał je łańcuchem. Po tym wziął znów swój pasek, i zaczął nim smagać po mojej skórze. Zaczęłam krzyczeć. Nie mogłam stłumić uczuć, jak bardzo to bolało. 
- Nie rozmawiaj, do kurwy nędzy, z Rickiem. To przez niego to robię! - wykrzyczał. Nie mogłam nawet odpowiedzieć. To tak bardzo bolało. Wtedy ustał na kolanach, i zaczął uderzać w moje nogi i brzuch. Gdy pomyślałam że już po mnie, uderzył mnie w policzek. Wydałam z siebie cichy pisk. 
- Proszę.. Przestań.. Proszę.. - wyłkałam. Harry uciszył mnie i zaczął mówić.
- To nie moja wina. Rick kazał mi to zrobić. - potrząsnęłam głową.
- Nie.. ty kłamiesz. - kiwnął głową i wyszedł z pokoju. Wtedy do pokoju wszedł Rick i powiedział że nigdy naprawdę mnie nie lubił, i że jestem brzydka i wkurzająca. Jak on mógł tak się mną bawić? Myślałam że zaczynamy..być razem. Ale on cały czas kłamał. Jak śmiał mnie okłamywać..

Rick opuścił pokój trzaskając drzwiami. Moje delikatne ciało nie mogło znieść bolesnych bić i łamania serca. Nie mogłam sobie poradzić ze świadomością, że naprawdę, nie mogę zaufać nikomu prócz Harry'ego. To znaczy, Harry powiedział że Rick mnie nienawidził, a ja byłam głupią, upartą dziewczynką, która myślała że ktoś może ją pokochać, albo zaprzyjaźnić się z nią. Ha. Byłam taka głupia ufając Rickowi... Nawet go nie znam.

Nagle Harry wrócił, z kocem i szklanką wody. Podszedł i usiadł obok mnie. Spojrzałam na niego.
- J-ja przepraszam.. Miałeś rację. Wykorzystał mnie.. - płakałam. Przybliżył się do mnie i przytulił. Nie obchodziło mnie to, że przed chwilą straszliwie mnie pobił. Potrzebowałam trochę czułości. Potrzebowałam kogoś. Kogokolwiek.

- Shh. Jest okej. - powiedział Harry - już dobrze, Scar.

Harry delikatnie złapał mnie za ramiona i podniósł.
- Mówiłem ci, że on jest kłopotem.. No już, możesz teraz spać w swoim pokoju. Sądzę, że otrzymałaś swoją lekcję. - wyszeptał. Uśmiechnęłam się. Nareszcie mogłam iść znów do swojego pokoju. Było tam ciepło, nienawidziłam piwnicy. Czułam się tam samotna, i było strasznie zimno. Z Harry'm czułam się bezpiecznie, i ciepło. Nie wiem dlaczego.

Harry delikatnie położył mnie na moim łóżku, obok jego. Przykrył mnie i pocałował w czoło.
- Dobranoc, kochanie. - wyszeptał mi do ucha jego chrapliwym głosem. Zadrżałam na dźwięk jego głosu. On był teraz taki miły dla mnie. Ale wiedziałam, że to nie potrwa długo, jednak zamierzałam cieszyć się tym, zanim się skończy.

-

Chyba szybko odpłynęłam. Gdy obudziłam się, zobaczyłam Harry'ego, rozmawiał przez telefon. Był jakby szczęśliwy. Nie wiem jak to dokładniej opisać. Trochę zaskoczony, wesoły i zmieszany. Dziwna mieszanka, ale to można było zauważyć na jego twarzy.

- H-arry? - odezwałam się cicho. Harry odwrócił się w moją stronę i uśmiechnął.
- Wstałaś! - uśmiechnęłam się.
- Yeah.. Czuję się o niebo lepiej..
- Dobrze to słyszeć. Hey, chciałabyś może iść ze mną do Niall'a? - zapytał - On jest bardzo.. Ciekawy, jeśli chodzi o dziewczyny, mam nadzieję że rozumiesz. Dobiorę twój strój, więc nikt nie pomyśli o tobie źle. - pokiwałam głową.
- Nie mam nic przeciwko.
- Świetnie. Idź wziąć prysznic i przygotuj się, ubrania będą twoim na łóżku. - powiedział. Szybko wstałam, wzięłam prysznic i nałożyłam trochę podkładu, by nie było widać siniaka na policzku. Nałożyłam też trochę maskary na rzęsy. Po tym podeszłam do mojego łóżka. Była tam luźna koszula i obcisłe spodnie, które miałam na sobie gdy pierwszy raz tu przyszłam. Były trochę luźne, ale co tam. Założyłam parę moich Vansów. Nadal pasowały, po dwóch latach, wow.

Po przygotowaniu się, zeszłam na dół. Zobaczyłam Ricka, ale nie powiedziałam mu cześć. Nienawidziłam go i jego flaków {sama nie czaję XD}. Chciałabym żebyśmy mieli nowego niewolnika. Ujrzałam Harry'ego, ubierającego białą koszulkę i dżinsy, a do tego para białych Conversów. Robił dobre wrażenie.
- Ja i Scar wychodzimy na kilka godzin. Więc ty posprzątaj nasz dom, zrób pranie wysprzątaj kuchnię i zrób ciasto czekoladowe dla mnie i Scarlett. Oh i weź prysznic, śmierdzisz jak psie gówno. - Harry powiedział twardo, tajemniczym tonem. Zadrżałam od jego głosu. Nienawidziłam tego głosu. Lubiłam ten słodki, spokojny, delikatny. Bardziej do niego pasował.

=

Gdy tylko dotarliśmy na miejsce, wyszliśmy razem i złapaliśmy się za ręce. Niezbyt podobał mi się ten pomysł, ale nie chciałam robić scen. Więc po prostu pogodziłam się z tym jakoś. Oboje byliśmy witani przez mnóstwo ludzi, których nawet nie znałam. Gdy doszliśmy do drzwi frontowych, przywitał nas pewien blondyn.

- Harry! - zawołał wesołym głosem - Wreszcie jesteś. A to jest Scarlett?
Harry zmierzył go od stóp do głów i nawet ścisnął mocniej moją dłoń. Trochę zabolało, ale nie sądzę że specjalnie to zrobił by zabolało. Po tym jak porozmawiał z Niallem, weszliśmy do domu. Był ogromny. Tym razem nie zamierzałam rozmawiać z nikim prócz Harry'ego, nie chcę znowu robić scen. Chciałam, by Harry pozostał spokojny i wesoły, tak jak jest teraz.

Gdy weszliśmy do holu, dwóch pijanych facetów zaczęło coś gadać do Harry'ego.

- Kiim jest taa goorąca dzieewczynaa? - jeden z nich wybełkotał. Harry przesunął mnie za siebie. Był wysoki, więc nie widzieli mnie.
- Pierdol się. - nakazał Harry. - I zostaw mnie i Scarlett w spokoju. Czaisz, pojebie?

Jeden z mężczyzn wycelował w twarz Harry'ego, ale Harry złapał jego rękę, i uderzył nią w jego {gostka} twarz. Mężczyzna przewrócił się. Inny mężczyzna walnął Harry'ego, ale ten nawet się nie poruszył. Cholera, był taki silny. Nadal byłam przy tym, gdy nagle Niall pojawił się za mną.

- Hej Scarlett. - powiedział spokojnie, jakby nigdy nic. Rozejrzałam się dookoła i próbowałam wymyślić jakiś sposób, by się rozproszyć, to może Niall nie odezwie się więcej. Jednak zrobił to.

- Scarlett? - spytał znów. Harry prędko odwrócił się, złapał mnie delikatnie za nadgarstek i zaczął tłumaczyć Niallowi że jestem jego niewolnicą, a nie jego {Hazzy, a nie Nialla XD}. Oraz że nie mogę rozmawiać z nikim prócz niego.

Wtedy poczułam nagły, ostry ból w plecach. Obejrzałam się i zobaczyłam jakiegoś faceta, uderzył mnie w plecy! Dupek. Szybko wyplątałam dłoń z dłoni Harry'ego i podeszłam do tego faceta. Harry jednak szybko zauważył że mnie nie ma, zobaczył jak uderzam tego gostka. Ten facet oddawał mi jakby nic go nie obchodziło. Jego uderzenia nie bolały aż tak jak Harry'ego. Więc było świetnie, zanim Harry forsownie złapał mnie za rękę i wyszliśmy z domu, na podwórko.

- Dlaczego do kurwy nędzy to zrobiłaś, Scar?! - krzyknął szeptem.
- Nie wiem. - wymamrotałam. Twarz Harry'ego zrobiła się czerwona i uderzył mnie w policzek.
- Przez ciebie wyszedłem na idiotę, a ci faceci oczywiście flirtowali z tobą, a ty z nimi! - ciepła łza spłynęła po mojej twarzy.
- Przepraszam. Proszę, nie wsadzaj mnie znów do piwnicy. - błagałam. Nie chciałam iść do piwnicy. Tam było przerażająco zimno. I cicho.

Harry spojrzał na mnie swoimi zielonymi oczami.
- Chodźmy do domu, Scar.. - pokiwałam głową. Czułam się okropnie. Czemu zrobiłam awanturę? Oni nie chcieli mi zrobić krzywdy... Oni mnie podrywali. Boże, jestem taka głupia.

Gdy tylko weszliśmy do domu, zobaczyliśmy Ricka śpiącego na kanapie. Nie wykonał żadnego z rozkazów. Harry wpadł do salonu i pociągnął Ricka za nogę. Rick nagle się obudził i zaczął krzyczeć.
- DLACZEGO PIERDOLONE NACZYNIA NIE SĄ ZMYTE?! - Harry krzyknął. Rick wymamrotał coś, ale nie zrozumiałam co powiedział. Harry uderzył go w twarz co najmniej pięćdziesiąt razy i zaciągnął go na dół. Wiem co zamierzał zrobić.. Nie mogłam dopuścić do tego.

- HARRY PRZESTAŃ! - wrzasnęłam - ROBISZ MU KRZYWDĘ!

Harry spojrzał na mnie zszokowany.
- Czemu do cholery się przejmujesz? - myślałam, co mogę odpowiedzieć.. Szczerze nie wiem czemu się przejmowałam. Po prostu nie lubię patrzeć, jak ludzie cierpią.

Harry westchnął, zostawił Ricka i podszedł do mnie.
- Przepraszam Scarlett. On musi się nauczyć. Idź do swojego pokoju, przyjdę za kilka minut. - powiedział. Przekręciłam oczami.
- Proszę, nie zrób mu wielkiej krzywdy.. Proszę.

Kiwnął głową, ale wiedziałam że kłamie. Słyszałam krzyki i wrzaski Ricka. Słyszałam pasek uderzający o jego skórę. Słyszałam jak płakał z bólu. Harry krzyknął parę rzeczy, ale nie mogłam zrozumieć co powiedział. Usiadłam w kącie i zaczęłam płakać. Czemu Harry musiał krzywdzić ludzi?

Minęło dziesięć minut, Harry powoli wszedł do pokoju, odkładając pasek. Czy on chichotał? Co do cholery?

- Ha-rry.. - powiedziałam obojętnym tonem. - Dlaczego mu to zrobiłeś?

Jego twarz nabrała jasno czerwonej barwy, gdy padł na kolana, by patrzeć mi prosto w oczy.
- A dlaczego ty się tak przejmujesz, Scar? - spytał. - On złamał twoje delikatne, małe, kruche serce, które nie zasługuje na to by być złamane.

Trochę się zirytowałam.
- Więc to znaczy, że możesz go bić aż umrze? - spytałam głośniej niż chciałam to zrobić. Harry szybko, lekko uderzył mnie w policzek.
- Posłuchaj Scarlett. Nie chcę krzywdzić ludzi. Po prostu muszę uczyć, jak tutaj wszystko działa. - przekręciłam oczami.
- Cokolwiek..
Zakpił ze mnie i rzucił mnie na moje łóżko.
- Mogę sprawić, że twoje życie zamieni się w piekło, gdy tylko zechcę Scarlett. Naprawdę mogę sprawić, że twoje życie stanie się 10 razy bardziej skomplikowane i łamiące serce niż jest teraz. Mogę zabić Ricka i sprawić byś patrzyła, jak powoli umiera. Mogę ci zrobić mnóstwo okrutnych rzeczy. Ale nie zrobię, bo nie chcę cię krzywdzić w ten sposób. - wybełkotał.

Przełknęłam ślinę i odwróciłam wzrok. Nie chciałam mu patrzeć w oczy. Tak bardzo go nienawidziłam.

---

No i jest długo wyczekiwany 10 rozdział!!!
Serio przepraszam że tak przedłużałam, ale nie jestem w stanie
zmienić mojej natury, i nagle nie przestanę być takim cholernym leniem XD

Jeśli pod tym rozdziałem będzie 100 komentarzy, następny rozdział za 2-3 dni :))

Mówcie czy jesteście #TeamRick czy może #TeamHarry ! :D

---